Ik durfde geen echte contacten aan te gaan

Het verhaal van Joke

Toen ik bij Arno kwam had ik een gerichte vraag: het ging de laatste jaren wat beter met mij, maar ik kreeg een terugval toen een vriendschap niet meer het plezier bleek te geven dan in het begin.
Al gauw bleek dat ik mijn leven lang geen echte contacten durfde aan te gaan en niet mezelf durfde te uiten.
Als je nooit je ware zelf laat zien, hoe kan je dan goede contacten aan gaan?
Aan de hand van mijn voorbeelden van wat ik tussen de consulten meemaakte, gaf Arno mij inzicht in hoe er over je eerste gevoel allerlei laagjes worden gelegd die je kunnen beperken.
Bij mij was dat vaak: iets vanuit mijn eerste gevoel erg leuk vinden en direct daarna angst ervaren: ik kan het niet, ik vind het eng...ik doe het toch maar niet.
Toen het na een paar gesprekken beter ging, vertelde ik dat ik het raar vond, op mijn leeftijd wat meer naar buiten gericht te zijn, terwijl ik mijn hele leven verlegen en introvert ben geweest.
Als ik het nu wel kan, is het dus toch geen aanleg?
Kwam het dan door mijn lieve ouders? Mijn vader is altijd een angstige man geweest en mijn moeder was nogal kortaf. Vanwege het karakter van mijn vader werden problemen altijd uit de weg gegaan.
Arno kwam met een beeldende beschrijving:
een kind wil van nature de wereld die voor hem/haar ligt ontdekken. Het heeft daarbij de steun en de veiligheid van ouders nodig. Ouders die achter het kind gaan staan en waarop het kan terugvallen. Mijn ouders hebben mij zeker steun en veiligheid willen geven, maar zij zijn vóór mij gaan staan. Daardoor kroop ik steeds verder terug in mezelf.
Door dat beeld begreep ik ineens veel meer… Ik kan nu steeds beter terug gaan naar mijn gevoel...en vandaar uit mijn keuzes maken.
Ik mag leven, ik mag mezelf zijn, ik mag de wereld alsnog gaan ontdekken!

Carolien over onzekerheid en minderwaardigheid

Carolien over onzekerheid en minderwaardigheid

Neuscorrectie, rimpelbehandeling, facelift, liposuctie...

Je lichaam is vaak het eerste wat anderen van je zien, je gezicht, je figuur, je lengte, je huidskleur enz. Daarmee is het is dus een belangrijk communicatiemiddel, de ander kan een oordeel over je hebben vanwege je uiterlijk. Je kunt er zelf ook een oordeel over hebben. Hoe gevoeliger je hiervoor bent, hoe belangrijker het is om ‘er goed uit te zien’. 
Het plaatje dat je van jezelf hebt is het lichaamsbeeld, en als je vindt dat daar veel op aan te merken is kan het een negatief lichaamsbeeld zijn. 
Hoe onzekerder je bent over hoe je eruit ziet, hoe minder je jezelf accepteert zoals je bent, en dan spreken we van een negatief zelfbeeld. 
Niet alleen het uiterlijk maar wie je van binnen bent is niet wat je wilt, er is sprake van een minderwaardigheidsgevoel.
Dit gevoel komt niet zomaar uit de lucht vallen maar is het gevolg van onzekerheid over jezelf, wie je bent en wie je wilt zijn (lees: hoe je eruit wilt zien).

De oorzaak hiervan kan divers zijn, bijvoorbeeld kan het voortkomen uit ervaringen die je hebt opgedaan in je jeugd, wanneer je verschijning en manier van doen aanleiding gaf tot pesten, of wanneer je altijd te horen kreeg dat je er toch niet bij hoorde. Hoe het ook zij, zulke boodschappen kunnen je je hele leven blijven achtervolgen. 

Een specifieke groep is eetstoornissen. Teveel eten uit onvrede, of juist te weinig, kan een onvermogen zijn om met gevoelens om te gaan. 
Mensen die problemen hebben met aanraken en daardoor een negatief zelfbeeld hebben kunnen ook te maken gehad hebben met seksueel of lichamelijk geweld.

Haptotherapie richt zich op het innerlijk, op wie je in wezen bent en niet op hoe je zou moeten zijn. Daarbij is het van belang dat er respect is voor je gevoelens en onzekerheden. 
Alles draait om acceptatie van je gevoel, je lichaam, kortom, van jezelf. 
Daarbij is ervaren wat je voelt en weten, accepteren dat het er mag zijn van essentieel belang.

Formulieren

Online aanmelden