Ik kon alles wel goed verwoorden maar ik voelde het niet
Het verhaal van Fabiënne
Daardoor zat ik hele dagen op mijn kamertje uit het raam te kijken en te vereenzamen.
Met veel moeite en met het aftellen van de maanden, weken en dagen dat ik nog moest, is het me toch gelukt om het eerste jaar af te maken.
Nog op de dag van het laatste tentamen ben ik weer terug naar mijn ouders verhuisd en toen zat ik dus thuis.
Mijn hele toekomstbeeld was weg en ik wist het allemaal niet meer.
Om niet weer in dezelfde situatie terecht te komen, besloot ik een jaar met school te stoppen en eerst voor mezelf uit te zoeken wat ik wilde.
Op het moment dat ik voor mezelf toe durfde te geven dat het niet goed met me ging en dat niet alleen op kon lossen, kwam ik via mijn oude middelbare school bij Carolien terecht.
Daar bleek dat ik alles wel goed kon verwoorden, maar dat ik het niet voelde.
Ik leefde meer in mijn hoofd dan in mijn lichaam en had een zelfgebouwde muur om me heen die mij hinderde in het aangaan van sociale contacten
Na een paar maanden merkte ik dat ik me al veel beter voelde en dat ik mijn eigen grenzen beter kon aangeven en ook die onzichtbare muren om me heen werden veel kleiner.
Op mijn werk kreeg ik volop gelegenheid om mijn nieuwe vaardigheden te oefenen en na een tijdje durfde ik weer na te denken over mijn toekomst.
Ik besloot een nieuwe opleiding te gaan doen in Leeuwarden, maar op het moment dat ik een kamer in Leeuwarden had, ontstond er een heftig gevecht tussen gevoel en verstand.
Mijn verstand bracht me naar Leeuwarden, maar mijn gevoel zei dat ik terug naar Utrecht wilde.
Dit keer koos ik voor mijn gevoel, want dat zei me dat mijn slechte ervaring in Utrecht meer met mijn emotionele toestand op dat moment te maken had dan met de keuze van opleiding en stad.
Een jaar later zit ik dus weer in Utrecht in hetzelfde huis en in het 2e jaar van dezelfde opleiding en nu geniet ik dubbel van alles wat ik toen niet had maar nu wel!
Arno over angstklachten
Angstklachten, variërend van onrust, faalangst en slaapstoornissen tot hyperventilatie en paniek, zijn veel voorkomende klachten.
Angst heeft een waarschuwende functie en is een emotie die eigenlijk heel normaal is.
Daar waar angst negatief wordt, je zou kunnen zeggen belemmerend, en het je eigen groei en ontwikkeling in de weg staat, daar gaat het tegenwerken.
Dan hebben we het over angsten als schaamte, wantrouwen, minderwaardigheidsgevoel, angsten door gedachten die niet reëel zijn.
Letterlijk vertalen zich de angstklachten in het lichaam.
Zit de angst in het keel, nek/schouder gebied dan wordt het ervaren als “ik stik erin”.
Zit de spanning meer bij het middenrif dan is er mogelijk onvoldoende wisselwerking met de ander.
Zit de spanning nog lager in het bekkenbodemgebied, “men knijpt hem”, dan is er vaak gebrek aan vertrouwen in zichzelf soms gerelateerd aan basisveiligheid, dus vertrouwen in de ander.
Haptotherapie helpt je om weer in beweging te komen.
Waar stagneert de beweging?
Heb je moeite met loslaten, wat laat je van jezelf zien, hoe ga je om met afstand en nabijheid, hoe is het met vertrouwen?
Dus de volgende stap is om de ontwikkeling weer in beweging te krijgen. Waar loop je in vast? Hoe ga je met angst om?
Haptotherapie helpt bewustwording te verkrijgen in hoe je met jezelf, de ander en je omgeving omgaat.
Bij gevoelscontact gaat het om het ervaren van de emotionele beweging.
Mensen denken vaak dat ze contact hebben door elkaar aan te kijken. Toch is voelen een andere vorm van contact.
Gedachtes kunnen angsten oproepen, terug naar het wezenlijke contact kan je helpen om onderscheid te maken tussen wat voel je echt en wat is bedacht.